حرف اول- امروز بازم خبر انتصابات جدید توی شعبه ما رسید. اینکه محمد(معاون) از شعبه ما میره شعبه مرکزی  و یک نفر از شعبه مرکزی به جاش میاد شعبه ما. محمد خیلی ناراحت بود چون قراره بره اعتبارات شعبه مرکزی. اونجا دیگه رنگ آسایش را نمی بینه . خیلی کار سرشون ریخته . اتفاقا قرار بود یکی دیگه از همکاران بره اونجا ولی گویا طرف زیر برا نرفته بس که اونجا کار ریخته . حالا ا زمحمد بی زبون تر گیر نیاوردند اینو قراره بفرستند اونجا.

ولی ما کاری به این کارها نداریم. هم از محمد سور میگیریم هم از اون همکارمون که می خواد به جای محمد بیاد شعبه ما. اون که حسابی حال میکنه. از اون شعبه شلوغ میاد یک شعبه خلوت و کلی از زندگی لذت می بره.  از او که حتما سور مشتی می گیریم. ولی امسال حسابی توی شعبه ما تغییر و تحولات هست ها. گروهبان که رفت. محمد هم بزودی میره. رئیس هم بزودی از اینجا میره . من و هادی هم تا چند ماه دیگه از این شعبه خواهیم رفت. یعنی چند ماه دیگه مشتری بیاد شعبه ما هیچکی را نمیشناسه .

حرف دوم- امروز یک خانمی اومد جلوی باجه من . من مثل بقیه مشتری ها کارش را انجام دادم. نم یدونم چی شد موقع خداحافظی گفت :«رئیس شما باید دو برابر به شما حقوق بده. آخه هر وقت کار مرا انجام میدید لبخند می زنید .» حالا این وسط هادی بر گرفته بود و بهم می گفت:«تا حالا با اخلاق گند تو روبرو نشده». اتفاقا آخر وقت روزه بهم فشار آورده بود و نزدیک بود خرخره یک مشتری را بجوم . البته اون مشتری آقا بود. احتمالا من با مشتری های خانم بهتر رفتار می کنم. البته باز هم با خانمهای بالای 50 سال مشکل جدی دارم.

حرف سوم- امروز بعد از افطار ، دلارام بغلم بود. خواستم یک لیوان آب بخورم. یک دفعه دلارام همچین حمله کرد به لیوان من که نگو. دو دستی لیوان مرا گرفته و کشیدش سمت دهانش. اصلا نمیشد ازش جدا کنی. با هر زوری بود لیوان را رسوند به دهانش و همچین بامزه آب خورد که نگو . جالب اینکه نصف آب روی پیرهنش ریخت اما بی خیال نمیشد که. تا ته لیوان را خورد. بنده خدا تشنه اش بود. دیگه شیشه آب بهش فاز نمیده. می خواد از بزرگترها تقلید کنه و با لیوان آب بخوره .