حرف اول- دوشنبه شب طبق روال همیشگی تا غروب شعبه موندیم. جوری که نماز مغرب را توی شعبه خوندیم. موقع رفتن انقدر خسته بودم که نفهمیدم چی پوشیدم . وقتی سوار ماشین شدم متوجه شدم جوراب یکی دیگه از همکاران را پوشیده ام . این دحالی بود که جوراب خودم توی جیبم بوده. خودم تعجب کرده بودم که چرا جورابم روی صندلی بوده . ولی گفتم شاید خودم انداخته بودم. همون را پوشیده بودم و رفته بودم خونه.

خلاصه سه شنبه صبح که اومدم سر کار رئیس گفت کی جوراب منو پوشیده ؟ کلی خندیدیم. آخه بنده خدا شب قبلش بدون جوراب رفته بود خونه. می گفت خانمش حتی بهش شک کرده که تو خونه کی بودی که جورابت را جا گذاشتی.  منم جوراب رئیس را آورده بودم . ولی اون دیگه دلش نمیومد بپوشه و انداختش دور  خلاصه همه پا توی کفش بزرگتر ها می کنند. من پا توی جوراب رئیس روسا گذاشتم. احتمالا این علامت ان است که می خوام پست بگیرم. 

حرف دوم - امروز هم طبق معمول چهارشنبه ها باید تا غروب شعبه می موندیم. بنابراین بچه ها ناهار سفارش دادند . اونم با اون 30 هزار تومنی که رئیس بزور ازم گرفته بود. گفته بودم 5 میلیون تومن گم کرده بودم و رضا پیدایش کرد. رئیس هم بزور از صندوق من 30 هزار تومن کف رفت که سور بچه ها باشه . منم 30 هزار تومنی از پول حرامی روی صندوق گذاشتم. این یعنی 30 هزار تومنی که دست رئیس بود کاملا مال حرام بود.

خلاصه بچه ها با این پول حرام من رفتند سور گرفتند . رضا که لب نزد چون می دونست این پول شبهه ناک است . منم لب نزدم چون می دونستم این پول باعث صد تا مرض میشه . فقط رئیس و روح الله مستخدممون خوردند . فکر کنم یک بلایی سرشان خواهد ا»د. رئیس قبلی را من با مال حلال سور دادم بنده خدا تصادف کرد و نزدیک بود بمیرد. حالا اینها با مال حرام شکمهایشان را پر کردند. معلومه چه بلایی سرشون میاد. 

حرف سوم- از دلارام بگم که خیلی راه رفتنش بهتر شده. دیگه 5-6 قدم را راحت میره . حتی اگه موسیقی باشه  همزمان با راه رفتن با دستهایش رقص هم انجام میده . جدیدا عادت کرده تلفت که زنگ می زنه به سمتش حمله میکنه. باید اول خودش حرف بزنه وگرنه دیگه حرف نمیزنه . یعنی اگه اول خودت تلفن را جواب بدی بعد بخواه گوشی را به دلارام بدی اصلا قبول نمی کنه و فرار می کنه . ولی اگه اول خودش گوشی را برداره کلی زبان میریزه پشت تلفن.